NOTRE DAME QUASIMODO MÜZİKALİ (KUMBARA SANAT)

NOTRE DAME QUASIMODO MÜZİKALİ (KUMBARA SANAT)

Bu müzikali ilk çıktığı zaman gördüğümde şu ünlü Garou, Patrick Fiori ve Daniel Lavoie'nin yer aldığı, 'Belle' ile gönülleri fethetmiş orijinal müzikal sandım. Çünkü kullanılan fotoğraflar o gösteriye aitti. O zaman başta orijinali seyretmek için müthiş bir heves duysam da baya bir araştırarak Kumbara Sanat tarafından sahnelendiğini öğrenince biraz hayal kırıklığına uğramıştım. Ama orijinal sanıp giden ve hayal kırıklığını gösteride yaşayan çok kişi var. Siz de benzer duygular yaşamak istemiyorsanız gitmeyin.

Temsil 2 saat sürdüğü için dönüşte ulaşım sıkıntısı çekecektim, bu yüzden ilk perdeyi izleyip çıktım. Bu duruma pek de üzüldüğümü söyleyemem.

Öncelikle müzikal türkçe. Bence güzel çevrilmiş, belli bir harmoni yakalanmış. Söyleyenlerin de sesi baya güzel hem de baya iyi yorumlamışlar derken playback olduğunu fark ettim. Ama ağızların kenarında mikrofonlar vardı. Aptal yerine konmak bu olsa gerek. Parçaların arkasına konan müzikler ise orijinal müzikale göre oldukça başarısızdı, bazıları orglarda yapılan cıngıllar gibiydi.

Temsilin başarısızlığının en önemli payı hikayenin işlenişi. Olaylar anlaşılmıyor, kim kimi oynuyor, aralarındaki ilişki ne? Konuyu bilmiyorsanız takip etmek oldukça zor. Oldukça güzel bir hikayesi var müzikalin: Güzeller güzeli çingene Esmeralda, aşık olduğu çapkın subay Phoebus, kilisenin papazı Frollo, ailesi çok çirkin diye terk edince Frollo'nun yetiştirdiği sağır, tek gözü gören Quasimodo, şair, fakir Paris halkı ve Notre Dame Kathedrali... Phoebus da Esmeralda'nın aşkına karşılık verir ancak kendisi aslında Fleur-de-lys ile nişanlıdır. Frollo da Esmeralda'yı saplantılı bir tutkuyla sevmektedir. Öyle ki onu inancını sınayan Lucifer olarak görür, yine de onu elde etmek için her şeyi yapacak haldedir. Quasimodo ise hep itilip kakılmış, kimsenin yüzüne bakmadığı biriyken Esmeralda'dan gördüğü yakınlıkla ona derin bir sevgiyle tutulur. Hikaye o dönemin sosyal ve siyasi ortamına da ışık tutuyor, öyle ki insan hayatı değersiz. Suçlar tam araştırılmadan idam kararı veriliyor. Esmeralda'yı elde etmek için gözü dönen papaz Frollo, ikisinin birlikte olduğu bir akşam Phoebus'u bıçaklar, suçsa Esmeralda'ya kalır. Sonuçta bir çingenenin sözüne karşılık bir papazın sözü. Phoebus adının bir çingeneyle anılmasını istemediği için Esmeralda'yı kurtarmaz, hatta onu büyücülükle suçlar. Bu yüzden işkence gören Esmeralda, "Benimle birlikte olursan seni kurtarırım." diyen Frollo'yu da reddeder ve idam edilir. Phoebus nişanlısına döner, evlenirler. Bu evlilik ona mutsuzluktan başka bir şey getirmez. Frollo'ya amiyane tabirle köpek gibi sadık Quasimodo ise Esmeralda'nın ölümüne Frollo'nun neden olduğunu öğrenince onu öldürür. Beni en çok üzense Quasimodo ise Esmeralda'nın cesedine sarılmış hale ölmeyi beklemesi ve sonunda ölmesi. Tabi bolca Paris ve Notre Dame tasviri, o dönemin sosyal yaşamı da eserde mevcut.

Metin konuyu anlatmaktan aciz peki oyunculuk nasıl?Minimum düzeyde duygu aktarımı yok gibi. Bazılarının oyunculuğu ise abartılı el kol hareketlerinden ibaret.

Müzikal dediysek dans olmalı. Bu müzikalde en kötü şey danslar. Çok emek var belli, ama sahnedekiler profesyonel bir dans sergilemekten uzak, prova yapıyor gibiler. Senkron sorunu olduğu gibi, hemen hepsi bazı hareketleri yapamıyor; teknik olarak da yetersizler. Koreografiler de biraz alakasız.

Dekor felaket, tek dekorla temsil bitiyormuş. Bari o tek dekor için özenilseydi. Işık çok başarısız, disco efekti vererek 1800'ler Fransa'sı oluşmadığını gördük. Kostümler için çok laf hazırladım. Dansçılar zaten evdeki kıyafeyleriyle provaya gelmişler gibiydi, o zamanların Fransa'sıyla müthiş alakasızdı. Yaptırılmış olan kostümler fena değil, ama onlar da orijinal müzikale çok benziyor hatta Phoebus'unki birebir. Belki ilk zamanlarda yeterli bütçeleri yoktu ama zamanla bazı şeyleri değiştirebilirlerdi çünkü oldukça pahalı biletlerden ellerine yeterli para geçmiştir.

Aslında temsil tam bir amatör tiyatro örneğiydi. Ama amatör tiyatrolar 25-30 lira olur. Temsili amatör tiyatro olarak görebilirsem böyle bir gösteriyi uyarlamayı cesaret ettileri için mutlu olur, destek verilmesini savunurdum. Ama Türkiye çapında ünlü oyuncuların profesyonel performanslarını izlediğimiz yapımlara istenen parayı amatör bir temsile isterseniz hem de dünyaca bilinen bir gösterinin ününü de sömürürseniz altını doldurmak zorundasınız, hakkını vermeye çalışmak zorundasınız. Yoksa bu yapılan gözümde dolandırıcılıkla eş.

Velhasıl çocuk temsili olsa daha yerinde olurdu, belki çocuk etkinliği olarak yaklaşırsanız ya da beklentiyi sıfırlarsanız zevk alınabilir. Ama bence o para ve zamanı başka şeylere harcayın. Hem belki o salonlar dolmazsa, kendilerini biraz düzeltmek isterler.